Weekeindje Friesland

Vrijdagmiddag kwam het vrouwtje vroeg thuis, wat een verrassing!!

Ze had nog een extra dekbed gescoord bij Ikea, zodat Fanouck ook haar eigen dekbedje mee kon nemen, vertelde ze de baas aan de telefoon.

Meenemen waar naartoe, dacht ik nog?? Nou dat vroeg thuiskomen was niet de eerste verrassing, bleek later... Vrouwtje ging aan het poetsen, zette van alles bij elkaar. Streepte van alles op een lijstje door. Vreemd, wat ze had het er eerst allemaal opgezet! Toen alles, maar dan ook alles was doorgestreept, stond de gang vol spullen, inclusief onze dekbedden.

De auto werd vol geladen, wij erin en tenslotte de baas en het vrouwtje. Op naar...?? Friesland!

Ik dacht eerst nog viesland te horen, en vond dat maar vreemd. Oké, vies worden is leuk maar om daar nou speciaal voor naar een land te rijden?!?

Na een tijdje zijn we gestopt, zodat Fanouck en ik even onze poten konden strekken. Niet echt een wandeling, maar goed. Na de sanitaire stop en de nodige rek- en strekoefeningen, gingen we weer verder. Heel laat, eigenlijk al wel hondenbedtijd, kwamen we aan bij ons logeeradres. Honden meer dan welkom, dus mochten we bij de baas op de kamer slapen.

Heerlijk uitgeslapen zijn we zaterdag eerst met de baasjes gaan ontbijten. Beide netjes onder de tafel, niet schooien, niet blaffen. Goh wat waren de baasjes trots. Helemaal toen iemand zei dat dit wel heel knap was, en dat voor een Beagle!! Nou ja zeg....alsof mijn mede Beagles en ik ons niet kunnen gedragen.

Op naar Roden. Wel weer even een ritje van Hardegarijp naar Roden, maar het was het zeker waard. Er werd voor ons gezocht naar uitbreiding van de garderobe. We zouden beide een mooi tuig krijgen. Die voor mij was er in de juiste kleur en de juiste maat, die hebben we dus meegenomen. Fanouck moet nog een paar dagen wachten, dan wordt haar blauwe tuig bij ons thuisbezorgd.

Kijk dit ben ik met mijn nieuwe tuig...

's Avonds zijn we weer met de baasjes uit eten geweest. Blijkbaar waren we toen net iets minder braaf... Maar ja, kunnen wij er wat aan doen. Er werd steeds aangebeld door de kok en dan moet je toch even laten horen dat je er bent. Gelukkig kon de bediening er wel om lachen en hebben we geen gasten horen klagen. Dat zou natuurlijk wel vervelend zijn geweest voor de baasjes ;-)

Ik had de baasjes al een paar keer horen praten. Telkens kwamen bepaalde woorden terug... wandeling, Beagles, Mango, boot, Schiermonnikoog. Nou met die woorden in mijn hoofd ben ik lekker gaan slapen. Fanouck had ook nog geen idee, dus het was even afwachten.

Poot van Tosca